آیا امام حسین (علیه السلام) دختری بنام رقیه یا سکینه داشته است که در دمشق از دنیا رفته باشد؟

گرچه بسیاری از مورخان در منابعشان از دختری خردسال برای امام حسین(ع) که رقیه، فاطمه صغری و یا نام دیگری داشته باشد نام نبرده اند،

ولی در برخی از کتاب‎ها شرح حال این دختر کوچک و قصّه جان ‌سوز او در خرابه شام بیان شده است.

در منابع روایی و تاریخی ما شواهدی نیز بر این مطلب وجود دارد و ما به عنوان نمونه به دو مورد آن اشاره می نماییم:

شاهد اول: زمانی که زینب (س) در کوفه با سر بریده برادرش امام حسین(علیه السلام) مواجه شد، اشعاری سرود که در ضمن آن آمده است:

«ای برادرم! با فاطمه کوچک سخن بگو که نزدیک است قلبش تهی گردد.»

شاهد دوم: امام حسین(علیه السلام) در آخرین لحظات حیات خویش، هنگام مواجهه با شمر، چنین فرمود: "زینبم! سکینه ام! فرزندانم، بعد از من چه کسی سرپرست شما خواهد بود؟

رقیه ام! ام کلثومم! شما ودیعه و امانت پرروردگارم هستید ! امروز وعده نزدیک شده است.

شیخ مفید می‎نویسد: سکینه از جمله دختران امام حسین(علیه السلام) و نام مادرش «رباب» است.

شیخ طبرسی نقل می‌کند: سکینه دختر حسین(علیه السلام)، در روز عاشورا ده ساله بوده است.

بنابراین، کتاب های بسیاری از سکینه ـ دختر امام حسین(علیه السلام) ـ یاد کرده‎اند.

از این روایت ها استفاده می‌شود که دختر دیگر امام حسین(علیه السلام) سکینه است که در آن زمان ـ قبل از جریان کربلا ـ به سن ازدواج رسیده بود.

از مجموع مطالب ارائه شده چنین نتیجه گرفته می شود، یکی از دختران امام حسین(علیه السلام) (رقیه یا فاطمه) در شام کنار خرابه کنار سر مبارک، پدرش امام حسین (علیه السلام)به شهادت رسید و این دختر غیر از سکینه است که سال ها بعد از شهادت پدرش زنده بوده است.